Długo szykował się do rozwinięcia pąków kwiatowych, od paru dni kwitnie w całej okazałości Rododendron Catawbiense Grandiflorum w ogródku w Oliwie. Został zakupiony w 2011 roku i ładnie się rozrasta, wygląda niczym bukiet kwiatów. Zdecydowanie posłużyło mu usunięcie drzewa, które rosło nad nim, był to Żywotnik zachodni. Przed remontem domu zostało wycięte i obecnie miejsce jest lepiej doświetlone.
Obok posadziłam (widoczny kwitnący patyk po prawej) młodą Wiśnię japońską 'Amonogawa', która zakwitła kilkoma kwiatkami. Gdy urośnie będzie miała pokrój obelisku i ładnie dopełni swoimi kwiatami ogródek. 

 Kolejna odsłona części japońskiej z kwitnącą azalią i kaliną. Azalia pachnie intensywnie, zapach jest silny, korzenny, trudny do określenia. Niedługo rozkwitnie jeszcze rododendron. Przedstawiam kilka ujęć z ostatniego weekendu.

Od pewnego czasu myślałam o zrobieniu latarni japońskiej do ogrodu działkowego. Co prawda w moim ogródku japońskim mam już latarenki ceramiczne, ale są niewielkie i widoczne tylko w ramach kameralnych ujęć. Chciałam czegoś większego, co dodałoby więcej "japońskości". W ogrodzie działkowym jednak musiałam brać pod uwagę, że droższe elementy dekoracyjne mogą nie cieszyć nas zbyt długo. Dlatego postanowiłam zrobić prostą latarnię, bo przecież często Japończycy wykonują latarnie ze znalezionych kamieni i ustawiają w ogrodach dosyć pokraczne twory. Nie musi to przecież być dosłowne.

Wypatrzyłam takie cudo na jednym z internetowych "pchlich targów". Cukiernica kosztowała jakieś przysłowiowe grosze, nawet z przesyłką. Pasowała do moich angielskich kubków i spodobała mi się od pierwszego wejrzenia. Gdy ją otrzymałam zaskoczyła mnie jej wielkość - jest przeogromna, czego nie dostrzegłam na zdjęciach w ogłoszeniu. Pokazuje to nawet pewną tendencję, zauważmy że ostatnio cukier podaje się w coraz mniejszych ilościach i cukierniczki są dość małe. Pewnie to także dlatego, że cukru spożywa się coraz mniej. Nie przeszkadza mi to uwielbiać cukierniczki i mam ich w domu kilka(naście).

Post w zasadzie bez słów - zdjęciowe uzupełnienie poprzedniego postu.

Najczęściej pokazuje się w ogrodzie to co najładniejsze. Dzisiaj pomyślałam, że można przecież pozaglądać w zakamarki. Tym razem poszłam z aparatem i zrobiłam kilka zdjęć w ogródku przydomowym.

O swoich miniaturowych ogródkach szczelinowych (skalniakach, crevice garden) pisałam już wcześniej. Bardzo mi się spodobały, bo - po pierwsze - świetnie się komponują ze stylem japońskim w ogrodzie, a - po drugie - nie wymagają ciężkiej pracy przy zakładaniu i pielęgnacji.

Dzisiaj skończyłam kolejny skalniak szczelinowy, tym razem nieco większy od poprzednich. Jego powierzchnia to ok. 1/2 m kw. Skalniak został wykonany ze znalezionych przeze mnie kamieni. Mają różny skład i kolor. Skalniak został usytuowany na niewielkim zboczu u stóp dwóch dużych kamieni. Wcześniej była tam rabata nazywana "Lawendowym zboczem", gdzie głównie rosły tytułowe lawendy, a także macierzanki, miniaturowy liliowiec, takież irysy i zawciągi. Większość roślin przeniosłam w inne miejsca swoich ogródków. 
Post zawiera trochę informacji technicznych i zdjęć dot. zakładania szczelinowego ogródka skalnego.

Teraz dzieją się te najpiękniejsze rzeczy, na które czekamy z utęsknieniem przez jesień i zimę. Choć pogoda była wczoraj dość smętna, padało, wybrałam się by uwiecznić kwitnące drzewa. Obrazy przemówią najlepiej.

Przez wiele lat moje Szachownice perskie (tzw. czarne, Fritillaria persica) rosły na rabacie pod tarasem. W zeszłym roku wydobyłam je - nie bez trudu - w ich poszukiwaniu musiałam rozkopać spory kawałek rabaty. Posadziłam w nowym miejscu na rabacie trawiastej. W pełni sezonu rośnie na niej niewielka kolekcja traw, które rozwijają się nieco później niż większość bylin ogrodowych. Tym samym pokryta korą i zrębkami rabata wiosną świeci pustkami. Postanowiłam posadzić w wolnym miejscu kilka cebul szachownicy perskiej, by wiosną miały swoją scenę do występu. Po przekwitnięciu łodygi uschną i "znikną", ale wtedy już będą spore kępy młodych traw.