Wydaje się, że ciągle mi nie dość pisania oraz pokazywania skalniaka szczelinowego. Odczuwam pewną misję i koniecznie chcę zarażać innych tą "chorobą". Ciągle jeszcze mało się o nich mówi i pisze, a przecież są bardzo wdzięczne zarówno w sposobie ich zakładania, jak i w utrzymaniu. Ich skala pozwala na opiekowanie się takim skalniakiem nawet osobie o niewielkich możliwościach ruchowych. Fajnie tworzyć takie miniaturowe krajobrazy np. na tarasie czy balkonie. W końcu miejsca tam nie za wiele, a skalniaki takie nie zajmują go zbyt dużo.

Czasem siadam sobie wprost na chodniku, by z poziomu podziwiać swoje mini-góry. Z pewnością powstaną kolejne, już mam nowe pomysły i miejsce na realizację, no i kamienie już też uzbierałam.



Dzisiaj pokażę kilka zdjęć z różnych pór roku.
 




  



Muszę przyznać, że moje dotychczasowe doświadczenia ze skalniakami szczelinowymi jak najbardziej przekonują do tego, by mieć ich więcej. Co prawda mam za sobą pierwszą zimę (dopiero), w dodatku nie była zbyt ciężka i rośliny świetnie sobie poradziły. Jednak przekonałam się o tym, że zastosowane rośliny  mając dobrze zdrenowane podłoże, świetnie sobie radzą od jesieni do wiosny. Chwasty zasiewają się, ale ich usuwanie nie jest kłopotliwe, bo są też w mniejszej skali. Zwyczajna macierzanka rośnie też dość szybko, poskramiam ją przycinając nożyczkami i formuję tak, by dobrze komponowała się z mniejszymi rojnikami i karmnikiem, a też ich nie zasłaniała.

Skalniak jest reprezentacyjny o każdej porze roku i muszę przyznać, że zwraca uwagę odwiedzających ogród. Nawet osoby, które nie wiedziały co to takiego jest, wypytywały o nie z zainteresowaniem. Porównują skalniak szczelinowy z rodzajem biżuterii ogrodowej, co uznaję za komplement.


Wcześniej pisałam o skalniaku szczelinowym tutaj:
http://ogroddanieli.blogspot.com/2014/06/miniaturowy-ogrod-szczelinowy.html